สายตาของเธอ เวลาที่มองเขา เหมือนคนอยากบอกรักกัน
ท่าทางที่คุยกัน ราวกับฉันไม่มีตัวตน
นับวันยิ่งห่าง ตั้งแต่ได้เจอเขา ก็กลายเป็นคนละคน
เหมือนเธอต้องคอยทน และหาทางไปจากฉัน
อยู่กับฉันแค่ตัว แต่หัวใจเธอคงอยู่กับเขา
ในตอนนี้ดูเรา ไม่หวานไม่ซึ้งอย่างที่เคยเป็น
อาจจะช้ำ ก็จะเก็บไว้ และพร้อมจะอดทนไว้
เพราะว่าใจ มันยังรักเธอเหลือเกิน
ไม่อยากถามเธอตรงตรง ไม่อยากจะคิดมากเกินไป
จะอยู่อย่างเข้าใจ ทุกทุกอย่าง สิ่งที่เห็นมันคงไม่จริง
ก็เพราะรักยอมห้ามใจ ที่จะไม่ถามว่าเธอมีใครไหม
กลัวคำตอบนั้น และรับความจริงไม่ไหวถ้าต้องเสียเธอ
ไม่มีร่องรอย แสดงให้เธอเห็น ว่าฉันทุกข์ใจเพียงใด
ยากเย็นเท่าไร ทนซ่อนใจที่ปวดร้าว
แม้จะอ้อนวอน กลับคืนมาได้ไหม เวลาที่เป็นของเรา
ก็คงสูญเปล่า เมื่อเธอนั้นคงไม่ได้ยิน
อยู่กับฉันแค่ตัว แต่หัวใจเธอคงอยู่กับเขา
ในตอนนี้ดูเรา ไม่หวานไม่ซึ้งอย่างที่เคยเป็น
อาจจะช้ำ ก็จะเก็บไว้ และพร้อมจะอดทนไว้
เพราะว่าใจ มันยังรักเธอเหลือเกิน
ไม่อยากถามเธอตรงตรง ไม่อยากจะคิดมากเกินไป
จะอยู่อย่างเข้าใจ ทุกทุกอย่าง สิ่งที่เห็นมันคงไม่จริง
ก็เพราะรักยอมห้ามใจ ที่จะไม่ถามว่าเธอมีใครไหม
กลัวคำตอบนั้น และรับความจริงไม่ไหวถ้าต้องเสียเธอ
ไม่อยากถามเธอตรงตรง ไม่อยากจะคิดมากเกินไป
แม้จะรู้ว่าเธอมีใจให้ใคร ได้แต่หวังว่าคงไม่จริง
ก็เพราะรักยอมห้ามใจ ที่จะไม่ถามว่ายังรักกันไหม
กลัวคำตอบนั้น และรับความจริงไม่ไหวถ้าต้องเสียเธอ
ไม่ถามเพราะกลัวคำตอบ